نماز در آینه روایات

        برای بزرگ دیدن تصویر روی آن کلیک کنید.

نماز با نشاط

شاید برای شما هم پیش اومده باشه که روزهایی رغبت زیادی به خواندن نماز آن هم در اول وقت دارید و در مقابل روزهایی هستند که کسل و بی نشاط هستید و حتی خواندن یک نماز دورکعتی برایتان به مانند کندن کوهی سخت و استوار است... چرایی این حسهای دوگانه در خود ما و رفتار ما وجود دارد... باید از خودمان سوال کنیم چرا در مقابل نماز دو رفتار متفاوت از خودمان نشان می دهیم چرا گاهی سرشار از نشاطیم و گاهی بی نشاط؟

رفتارمان را مرور کنیم، کارهایی که انجام داده ایم...

بهترین کار این است که دفترچه ای داشته باشیم و آن را به دو قسمت تقسیم کنیم...در قسمتی عواملی که به نظرمان باعث نشاط در نماز شده است را یادداشت کنیم و در سمت دیگر عواملی که فکر میکنیم این نشاط را از ما گرفته اند.
به طور مثال اگر در روز خاصی برای خواندن نماز انرژی معنوی نداریم سریع فلش بک بزنیم به خودمان و رفتارهایمان... مثلا ممکن است همان روز دروغی گفته باشیم...آن دروغ را در دفترچه یادداشت به عنوان عاملی برای کسلی و بی نشاطی یادداشت کنیم.
و در مقابل اگر روزی سرشار از نشاط معنوی هستیم باز هم فلش بک بزنیم به خودمان و افعالمان... مثلا اگر به دوستی نیکی کرده ایم آن نیکی را در دفترمان یادداشت کنیم.
به مرور لیستی از عواملی خواهیم داشت که در نشاط و بی نشاطی ما در خواندن نماز موثر هستند. بنابراین باید خود را طبق لیستی که داریم برای جهاد اماده کنیم...برای مبارزه با عوامل بی نشاطی و سرکوب کردن آن ها...
وقتی پی بردیم که هر دروغ ما در زندگی نقشی در بی نشاطیمان در نماز دارد...مبارزه کنیم با دروغگویی...به خودمان اجازه ندهیم که دروغ بگوییم...به خودمان بگوییم این دروغ ، باعث خمودی و کسلی ما در نماز می شود و این بی نشاطی زیان و خسارت بزرگی برای ماست... این دروغ سبب این می شود که رفته رفته از خدا دور شویم... و آیا این دروغ ارزش این را دارد که از خدا فاصله بگیریم؟؟
به همین طریق باید عوامل بی نشاطیمان در نماز را فهم کنیم و به جهاد و جنگ با آن ها برویم...به مرور همه ی نمازهایمان را با نشاط خواهیم خواند ان شاءالله.

نماز در هواپیما

⁉️ چنانچه نماز در هواپیما مانع استقرار و طمأنینه نشود و سایر شرایط، مثل قیام و رکوع و سجود مراعات گردد ولی جهت قبله را ندانند، آیا نماز در هواپیما جایز است و وظیفه چیست؟
✅ مقام معظم رهبری: اگر می‌تواند علم و اطمینان به قبله پیدا کند و نماز را در وقت بخواند، باید صبر کند ولی اگر نماز قضا می‌شود به هر طرف که گمان بیشتر دارد، نماز بخواند و اگر هیچ راهی برای یافتن جهت قبله ندارد و گمانش هم به هیچ طرف نمی‌رود بنابر احتیاط باید به چهار طرف نماز بخواند و اگر برای چهار طرف وقت ندارد، به هر اندازه که وقت دارد نماز بخواند.

جایگاه نماز اول وقت

کودکانتان را وقتی هفت ساله شدند به نماز امر کنید

نماز آیات و پس لرزه های زلزله

آیا برای پس لرزه های زلزله نماز آیات واجب است؟

آیة الله خامنه ای(دام ظلّه):

هر زلزله ای چه شدید و چه خفیف اگر زلزله مستقلی محسوب شود نماز آیات جداگانه دارد.

(اجویة الاستفتات، ص 159، س 715)

اوقات نماز نزد شیعه

س 345: دلیل مذهب شیعه در مورد وقت نمازهای روزانه چیست؟ همانگونه که می‏دانید اهل سنت، با داخل شدن وقت نماز عشا، نماز مغرب را قضا می‏دانند و همچنین در مورد نماز ظهر و عصر هم به همین ترتیب است. لذا معتقدند که وقتی وقت نماز عشا داخل شد و امام جماعت برای خواندن آن بپاخاست، مأموم نمی‏تواند همراه او، نماز مغرب را بخواند و نماز مغرب و عشا را در یک زمان بجا آورد.

مقام معظم رهبری: دلیل شیعه، اطلاق آیات قرآنى و سنّت شریف است، به اضافه روایاتى که به‌ خصوص دلالت بر جواز جمع دارند. نزد اهل سنت هم روایاتى وجود دارد که دلالت بر جواز جمع بین دو نماز در وقت یکى از آن دو می کند.

نماز او باعث ترک دزدیش می شود

روایت شده که به پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ خبر دادند که؛ « شخصی روزها نماز می خواند و شبها دزدی می کند ».

حضرت پیغمبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود:

« نماز او باعث ترک دزدیش می شود ».[1]

پس از مدتی او را دیدند که در حال عبادت و در گوشه ای رنجور بود سبب وعلت را پرسیدند گفت: « توبه کرده ام ! و هر چه از هرکس دزیده ام به آنها بر گردانده ام. و اینک می خواهم گوشتهائی که از دزدی و حرام در بدنم روئیده است، آب شود! »

[1] .بحار الانوار، ج 82.

قضا شدن نماز در سفر

من یک تکلیف دینی دارم وقتش دارد می گذرد

 آقا سید محسن جَبَل عامِلی از علمای بزرگ شیعه است، نواده‌ی برادر مرحوم آقا سید جواد، صاحب مفتاح الکرامة است. ایشان در دمشق مدرسه‌ای تأسیس کرده‌اند که دانش‌آموزان شیعه در آن مدرسه تحت نظر آن جناب تحصیل می‌کنند حاج سید احمد مصطفوی که یکی از تُجار قم است، گفت من از خود سید محسن اَمین شنیدم که می‌گفت یکی از تربیت یافتگان مدرسه‌ی ما برای تحصیل علم به آمریکا مسافرت کرد از آنجا نامه‎ای برای من نوشت به این مضمون که: چند روز پیش شاگردان مدرسه‌ی ما را امتحان می‌کردند من هم برای امتحان رفتم.
مدتی نشستم تا نوبت به من رسید، بسیار طول کشید تا اینکه وقت دیر شد، دیدم اگر بنشینم نمازم فوت می‌شود، از جا حرکت کردم که بروم نماز بخوانم، آنهایی که در آنجا بودند پرسیدند کجا می‌روی؟ چیزی نمانده که نوبت تو برسد. گفتم من یک تکلیف دینی دارم وقتش می‌گذرد. گفتند امتحان هم وقتش می‌گذرد، اگر این جلسه برگزار شد، دیگر جلسه‌ای تشکیل نخواهند داد و برای خاطر تو هرگز هیئت ممتحنه جلسه‌ی خصوصی تشکیل نمی‌دهند. گفتم هر چه بادا باد. من از تکلیف دینی خود صرف نظر نمی‌کنم. بالأخره رفتم. از قضاء هیئت ممتحنه متوجه شده بودند که من به اندازه‌ی اداء یک وظیفه‌ی دینی غیبت نموده‌ام انصاف داده، اظهار کرده بودند که چون این شخص در وظیفه‌ی خود جِدّی است، روا نیست که او را مُعطّل بگذاریم. برای قدردانی از اینکه عمل به وظیفه نموده باید جلسه‌ای خصوصی برایش تشکیل دهیم. این بود که جلسه‌ی دیگری تشکیل دادند، من حاضر شدم و امتحان دادم. آقای سید محسن امین پس از نقل داستان فرمود من در مدرسه چنین شاگردانی تربیت کرده‌ام که اگر به دریا بیفتند دامنشان تَر نمی‌شود.

 منبع: اَلکَلام یَجُرّ الکَلام، ج2، ص35.