تا دیر وقت در جایى مهمان بودم، موقع خوابیدن به صاحب خانه گفتم: موقع نماز صبح مرا بیدار کن. گفت: عجب! شما که نماینده امام هستى چنین مىگویى، گفتم: آقا! خودم نماینده امام هستم، خوابم که نماینده امام نیست!
خاطرات حجت الاسلام قرائتى ؛ ج۱ ؛ ص: ۴۹
تا دیر وقت در جایى مهمان بودم، موقع خوابیدن به صاحب خانه گفتم: موقع نماز صبح مرا بیدار کن. گفت: عجب! شما که نماینده امام هستى چنین مىگویى، گفتم: آقا! خودم نماینده امام هستم، خوابم که نماینده امام نیست!
خاطرات حجت الاسلام قرائتى ؛ ج۱ ؛ ص: ۴۹
حجتالاسلام والمسلمین قرائتی: به آقاى رسول خادم، قهرمان کشتى ایران گفتم:
بعد از اینکه در آمریکا بر حریف خود پیروز شدى حاضرى یک سجده شکر بجا آورى؟ گفت: ریا نمىشود؟
گفتم: بعضى عبادتها با تظاهر همراه است، مثل اذان و نماز جماعت، از طرفى آن ریایى حرام است که خودت را مطرح کنى، امّا اگر ضعف و بندگى خود و بزرگى خدا را نشان دادى، آن هم بعد از پیروزى بر حریف خود و در کشور کفر، این دیگر ریا نیست.
خاطرات حجت الاسلام قرائتى ؛ ج۱ ؛ ص: ۸۴
نماز صبحت را زمانی بخوان که صدا و تصویر شب هنوز هست...
زمانی که هنوز سوسوی ستارگان را می بینی...
چرا که امام زمان علیه السلام می فرماید:
برای اینکه درباره این حدیث بیشتر بدانید کلیک کنید.
امام رضا «علیه السلام» در پاسخ نامه محمّد بن سنان ، به او چنین نوشت:
«نامه ات به من رسید که در آن نوشته اى:
برخى از اهل قبله مىپندارند که خداوند متعال، هیچ چیز را بنا بر حکمتى حلال یا حرام نکرده است، بلکه (احکام حلال و حرام) همه براى تعبّد بندگان است (یعنى هر چه خدا فرموده است بجا آورند یا ترک کنند، از روى تعبّد و پذیرش بى دلیل است، بى آنکه حکمتى و علّتى در آنها باشد).
هر کس چنین گفته است سخت گمراه است و آشکارا در زیان، زیرا اگر چنین مىبود (عکس آنچه هست نیز درست بود، یعنى) درست بود (و ممکن بود) که خداوند مردمان با حلال قرار دادن حرامها و حرام قرار دادن حلالها، را به تعبّد فراخواند؛
یعنى (مثلا) عبادت را در این قرار دهد که مردمان نماز نخوانند، روزه نگیرند، هیچ کارى از کارهاى نیک انجام ندهند، (و همینطور) خدا و پیامبران و کتابهاى آسمانى را انکار کنند ... (یعنى ترک عبادت، عبادت باشد، و ترک کار نیک ، کار نیک و در صورتى که هرگز چنین نیست و)
ما این را دریافته ایم که آنچه خداوند متعال حلال کرده است به صلاح بندگان و بقاى ایشان مربوط است، و آنان (براى زندگى مادّى و تکامل روحى) بدان نیاز دارند، و چیزى جایگزین آن نتواند شد.
و نیز دریافتیم که آنچه حرام شده است، چیزهایى است که بندگان خدا به آنها نیازى ندارند، بلکه آنها مایه فساد و نابودى و تباهى است....
علل الشرائع، ج2، ص: 592، و نیز الحیاة / ترجمه احمد آرام، ج4، ص: 234
امام صادق علیه السلام:
إنّی لاَُحِبُّ للرجُلِ مِنکُم المؤمنِ إذا قامَ فی صلاةٍ فَریضَةٍ أن یُقبِلَ بقَلبِهِ إلى اللّه ِ و لا یَشغَلَ قَلبَهُ بأمرِ الدنیا، فلیسَ مِن مؤمِنٍ یُقبِلُ بِقَلبِهِ فی صلاتِهِ إلى اللّه ِ إلاّ أقبَلَ اللّه ُ إلَیهِ بوَجهِهِ، و أقبَلَ بقُلوبِ المؤمنینَ إلَیهِ بالمَحَبَّةِ لَهُ بعدَ حُبِّ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ إیّاهُ
دوست دارم که فرد مؤمن شما هرگاه به نماز واجب مى ایستد ، با دل خویش به خداوند رو کند و دلش را مشغول امور دنیا نگرداند ؛
زیرا هیچ مؤمنى نیست که در نمازش روى دل به خدا کند، مگر این که خداوند نیز به او توجّه کند و خداوند عزّ و جلّ او را دوست بدارد و محبّت دلهاىِ مؤمنان را نیز متوجّه او گرداند .
ثواب الأعمال : 163/1