تو...

آرامـشــ یعنی گوشه ای بنشینی و بی هیچ دلتنگی به آدم بودنت بیاندیشی به این که تمام خوبیهای دنیا برای "تو"سـتـ به این که آفاق و آسمان نیز برای "تو" رفت و شد میکنند به این که خورشید و ماه برای "تو" طلوع میکنند به این که درختان و سبزه ها برای نشاط "تو" سر از خاک بر میدارند . و بعد از "این همه دارایی" بیاندیشـ . که "تو" را برای چه خلق کـرده اند.. .

و آنگاه برخیزی وچند رکعت نماز بپاداری تا شکر منعم را بجا آورده باشی.