نماز مهر قبولی کل اعمال است

اگر به وصل خدا راغبی، نماز آور
رخِ نیاز به درگاه بی نیاز آور

نماز نغمه ی عشق پیمبران خداست
نماز در دل تیرگی چراغ هداست

نماز باز به آدم جلال و عزّت داد
نماز در دل طوفان به نوح جرأت داد

نماز جنگ به آئین بت پرستان کرد
نماز آتش نمرود را گلستان کرد

نماز داد فضیلت به طور، موسی را
نماز برد به اوجِ سپهر، عیسی را

نماز داد به یوسف امید در دل چاه
نماز بود که او را ز چاه برد به ماه

نماز روز غم و درد، یار احمد بود
نماز در شب معراج با محمّد بود

نماز جان عبادت عصارة قرآن
نماز بود رفیق علی به نخلستان

نماز بود و وصال خدای لم یزلی
نماز بود و محمّد نماز بود و علی

نماز بر لب اهل کمال زمزمه بود
نماز همدم دیر آشنای فاطمه بود

حسین آنکه از او لحظه ها چون عاشوراست
حسین آنکه از او صحنه ها چو کرب و بلاست

شنیده ای که به هنگام ظهر عاشورا
به پیش تیر سِتاد و نماز داشت به پا

شبی که زینب از ناله شمعِ محفل داشت
شبی که زینب هفتاد داغ بر دل داشت

شبی که زینب هستی اش فروخته بود
شبی که خانه او خیمه های سوخته بود

نگه نداشت زبان لحظه ای ز راز و نیاز
فتاده بود ز پا و نشسته خواند نماز

نماز هر که ندارد خدا ندارد و بس
به مجمع علی و آل جا ندارد و بس

برو نماز بخوان قهرِ با خدا سخت است
به ذات اقدس حق بی نماز بدبخت است

نماز هم قدم استعانت و صبر است
نماز مشعل تابان به ظلمتِ قبر است

نماز مُهر قبولی کل اعمال است
نماز میوه عشق محمد و آل است

(منبع : نخل میثم، استاد غلامرضا سازگار ؛ جلد اول ؛ شعر نماز)